Χωρίς το ίντερνετ η ζωή μας θα ήταν διαφορετική. Δύσκολο να εξηγήσεις, ιδίως στους νεότερους, ότι αντί για online shopping έπρεπε να πας ο ίδιος για ψώνια στην αγορά, αντί για αναζήτηση στην Wikipedia έπρεπε να ανατρέξεις στο λήμμα της εγκυκλοπαίδειας που βρισκόταν στο ράφι, αντί για τραπεζικές συναλλαγές μέσω διαδικτύου έπρεπε να στέλνουμε εμβάσματα, αντί για online dating υπήρχαν απρόσωπες αγγελίες γνωριμιών σε εφημερίδες ή αντί για εύκολο προσβάσιμο πορνογραφικό με ένα κλικ υπήρχαν σχετικές βιντεοκασέτες.
Δεν υπήρχε επίσης η πληθώρα fake news που κυκλοφορούν σήμερα στο διαδίκτυο, ούτε φαινόμενα διαδικτυακού εκφοβισμού. Αυτά και πολλά άλλα ακόμη μπορεί κανείς να θυμηθεί από την παλιά, αναλογική καθημερινότητα.
Πριν από 30 χρόνια, στις 30 Απριλίου 1993, το Ευρωπαϊκό Εργαστήριο Σωµατιδιακής Φυσικής CERN με έδρα στη Γενεύη εγκαινίασε το «www» (world wide web), το οποίο έπειτα δόθηκε δωρεάν στο κοινό. Και έφερε μια πραγματική επανάσταση στην επικοινωνία, τη συλλογή δεδομένων, την εργασία, την οικονομία, το εμπόριο, την εκπαίδευση, το σεξ.
Το ιστορικό βήμα του CERN, κρατώντας την ανακάλυψή του μακριά από διπλώματα ευρεσιτεχνίας και άδειες χρήσης επί πληρωμή, συνέβαλε ουσιαστικά στην εξέλιξη του διαδικτύου υπό τη σημερινή του μορφή.
Από το Arpanet στο www
Όταν πρωτοξεκίνησε το διαδίκτυο ως έννοια, το 1969, αφορούσε μόνο ορισμένους κύκλους ειδικών που χρειάζονταν περίπλοκους κώδικες για να επικοινωνήσουν. Με την ανακάλυψη πολύ αργότερα του www και των browser το ίντερνετ διαδόθηκε με τη μορφή που το γνωρίζουμε στο ευρύ κοινό. Μαζί με τις υπηρεσίες email o «παγκόσμιος ιστός» απέκτησε ουσιαστικά ζωή.
Η πρώτη υπηρεσία browser, ονόματι Mosaic, φτιάχθηκε το 1993 από τον Μαρκ Άντρεσεν, φοιτητή στο Πανεπιστήμιο του Ιλινόις. Αργότερα ακολούθησαν κι άλλα προγράμματα περιήγησης στο διαδίκτυο, όπως σήμερα το Chrome της Google ή το Safari της Apple.
Mέσω τον προγραμμάτων αυτών ένα κλικ με το ποντίκι ήταν αρκετό για να ξεκινήσει η πλοήγηση στον νέο κόσμο. Κι έτσι χάρη σε αυτά, εταιρείες όπως η Google, η Αmazon ή το Facebook γιγαντώθηκαν. Το επόμενο μεγάλο βήμα στη χρήση του παγκόσμιου ιστού ήρθε με τα έξυπνα τηλέφωνα, ειδικότερα με το iphone της Apple το 2007.
Για την ιστορία…
Αν θέλει κανείς όμως να είναι εντελώς ακριβής ο «παγκόσμιος ιστός» επινοήθηκε στην πρωτόλεια μορφή του στα τέλη της δεκαετίας του 1980 από έναν 67χρονο τότε Βρετανό φυσικό, τον Τιμ Μπέρνερς Λι, ο οποίος ήθελε να βάλει μια τάξη στο χάος της κυκλοφορίας δεδομένων στο CERN.
Toν Μάρτιο του 1989 πρότεινε στον διευθυντή του τη δημιουργία ενός προγράμματος που θα απλοποιούσε τη διακίνηση πληροφοριών μεταξύ ειδικών στους ηλεκτρονικούς υπολογιστές. Με τη βοήθεια του συναδέλφου του Ρομπέρ Καγιώ, ο Μπέρνερς Λι δημιούργησε τον πρώτο διακομιστή (server) ονόματι «info.cern.ch» εν έτει 1990.
Στις 6 Αυγούστου της ίδιας χρονιάς ανέβηκε επίσης η πρώτη ιστοσελίδα στον αέρα βασισμένη στους γνωστούς πλέον κωδικούς HTML, HTTP και URL. O ιδρυτής του Mosaic Μαρκ Άντρεσεν, πατώντας στις δυνατότητες αυτές, δημιούργησε την πρώτη ολοκληρωμένη διαδικτυακή πλατφόρμα Netscape. Ακολούθησε ο Μπιλ Γκέιτς δημιουργώντας τον Explorer. Αμφότεροι έγιναν δισεκατομμυριούχοι. Και ακολούθησαν πολλοί άλλοι. Όσο για το ίδιο το διαδίκτυο, συνεχίζει να εξελίσσεται.
