Ανέβασε τους εθνικιστικούς τόνους σε ομιλία του ο Ερντογάν, αλλά μετά τις εκλογές θα φανεί τι ακριβώς εννοεί και τι σκοπεύει να κάνει.
Αν κάτι έγινε ξεκάθαρο από το αποτέλεσμα του πρώτου γύρου των εκλογών στην Τουρκία είναι ότι το χαρτί του εθνικισμού κερδίζει πάντα τους Τούρκους.
Καθοδόν προς τον δεύτερο γύρο των εκλογών αυτή την Κυριακή, στον οποίο ο Ερντογάν πάει με τον αέρα του νικητή και τις ψήφους του υπερεθνικιστή Σινάν Ογάν στο τσεπάκι, δεν προκαλεί έκπληξη ότ8ιν επιστρέφει στο αφήγημα της Γαλάζιας Πατρίδας που τόσο πολύ τον έχει εξυπηρετήσει στο παρελθόν ανεβάζοντας το ποντάρισμα αυτή τη φορά μιλώντας και για τη Μεγάλη Ρούμελη.
Συγκεκριμένα, σε ομιλία του στο Συνεδριακό Κέντρο στην Κωνσταντινούπολη, παρουσία του πρόεδρου της Συμβουλευτικής Επιτροπής “Τουρκικής” Μειονότητας Δυτικής Θράκης, Ι.Σερίφ , του μουφτή Κομοτηνής, του προέδρου Δυτικής Θράκης του συλλόγου Αλληλεγγύης “Τούρκων” Θράκης, κά., ο Ερντογάν δήλωσε ότι «τα αδέρφια μας από τη Δυτική Θράκη, τη Βουλγαρία και τα Βαλκάνια δεν είναι μετανάστες αυτής της χώρας, είναι γνήσιοι γιοι της Τουρκίας».
«Η Τουρκία δεν είναι το πρώτο, αλλά το πρώτο κράτος, που εδώ και χίλια χρόνια αγωνίζεται για ύπαρξη του σε αυτά τα εδάφη», πρόσθεσε χαρακτηριστικά. Να σημειωθεί ότι «Ρούμελη» οι Τούρκοι ονόμαζαν επί Οθωμανικής κυριαρχίας ολόκληρη την περιοχή των Βαλκανίων.
Τα βασικά σημεία
Συνεχίζοντας την ομιλία του ο Ερντογάν ανέφερε ότι «χαιρετά τους λυπημένους και περήφανους γιους της Ρωμυλίας, αγαπητούς νέους, κυρίες και αγαπητούς πολίτες» και εξέφρασε «την αγάπη και τον σεβασμό του σε όλους όσους πονούν μαζί τους, στους συμπατριώτες του, ευχαρίστησε όσους συνέβαλαν σε αυτή την όμορφη συνάντηση».
Λέγοντας ότι άκουσε τις φωνές των επιδρομέων που στέκονταν στις πύλες της Βιέννης για αιώνες στην αίθουσα, ο Τούρκος πρόεδρος, που όλα δείχνουν ότι θα κρατήσει το ανώτατο πόστο του και μετά την αναμέτρηση της Κυριακής είπε χαρακτηριστικά:
«Σήμερα ακούω τα λεπτά, κομψά, ντελικάτα ρουμελιώτικα δημοτικά τραγούδια που πάλουν την καρδιά μας. Σήμερα, βλέπω μια υπέροχη πλημμύρα αγάπης, έναν ωκεανό αγάπης που εκτείνεται από την Προύσα στη Βοσνία, από την Κωνσταντινούπολη μέχρι τα Σκόπια. Εδώ, βλέπω το σύμβολο της αιώνιας και αιώνιας αδελφότητάς μας, της οποίας η ζύμη ζυμώνεται με πόνο, βάσανα, αγάπη, στοργή και αλληλεγγύη».
Και προχώρησε παρουσιάζοντας λίγο αργότερα τον Θρήνο της απώλειας της Ρούμελης, ένα ρουμελιώτικο λαϊκό τραγούδι.
Η επόμενη μέρα
«Μια ζεστή προσευχή έπεσε στα χέρια μου/ το οθωμανικό μουστάκι θρηνεί πάνω σε αιματοβαμμένες οπλές, ξαφνικά είδα ένα πράσινο τριαντάφυλλο. Πέρδικες στους ουρανούς, τότε έκλεισα τα μάτια μου και θυμήθηκα την Κωνσταντινούπολη/Ξύπνησα στα Σκόπια, στο Τέτοβο. Είναι πολύ το αίμα μας, σε τζαμιά, σιντριβάνια. Ο αέρας που κάνει τον Βαρδάρη να τρέμει/Κάνει τις καρδιές μας να φτερουγίζουν».
«Εύχομαι στον Θεό να διαιωνίσει τη συνομιλία μας. Αδέρφια και αδερφές μου, είμαστε ένα κράτος που κληρονόμησε τη σημαία της ανεξαρτησίας και του μέλλοντος από την Οθωμανική Αυτοκρατορία, η οποία κάποτε κυβέρνησε πάνω από 10 εκατομμύρια τετραγωνικά χιλιόμετρα. Η Δημοκρατία της Τουρκίας δεν είναι το πρώτο αλλά το τελευταίο κράτος του αγώνα μας, που εδώ και χίλια χρόνια αγωνίζεται για ύπαρξη και ανυπαρξία σε αυτά τα εδάφη», κατέληξε ο Ερντογάν.
Η επόμενη μέρα των εκλογών θα αποκαλύψει αν ο Ερντογάν σκοπεύει να τραβήξει το σχοινί ή αν απλά θα συνεχίσει την πάγια τακτική του της αυξομείωσης της έντασης κερδίζοντας την εμπιστοσύνη στο εσωτερικό και διεκδικώντας την προσοχή στο εξωτερικό.
