«Την ώρα που η ακρίβεια στην ενέργεια και στα βασικά είδη διατροφής σκαρφαλώνει σε εξωφρενικά επίπεδα και τα νοικοκυριά στενάζουν να βγάλουν το μήνα, τα εμπορικά καταστήματα πρόκειται να λειτουργήσουν για μια ακόμα Κυριακή (στις 17 Απριλίου), δήθεν για να εξυπηρετηθούν οι καταναλωτές λόγω Πάσχα, όπως επιτάσσουν οι μνημονιακοί νόμοι από το 2012 και μετά» σημειώνει η Ομοσπονδία Ιδιωτικών Υπαλλήλων Ελλάδος, που αντιδρά έντονα στο άνοιγμα των καταστημάτων την Κυριακή.
Όπως υπογραμμίζει, εδώ και 10 σχεδόν χρόνια, εκπροσωπώντας πανελλαδικά τους εκατοντάδες χιλιάδες εργαζόμενους στο Εμπόριο, δεν έχει σταματήσει να επισημαίνει και να τεκμηριώνει τα «καταστροφικά αποτελέσματα που έχει τόσο για τους εμποροϋπαλλήλους, όσο και για τις μικρές επιχειρήσεις το μέτρο της Κυριακάτικης λειτουργίας των καταστημάτων.
Προτάσσοντας το δικαίωμα της ξεκούρασης και του ελεύθερου ατομικού και οικογενειακού χρόνου, το άνοιγμα των καταστημάτων τις Κυριακές μάς βρίσκει κατηγορηματικά αντίθετους και για αυτό εξακολουθούμε να αντιπαλεύουμε το παράλογο αυτό μέτρο, μέχρι να το καταργήσουμε».
Δεν είναι όμως μόνο αυτοί οι λόγοι, αναφέρει η ΟΙΥΕ και εξηγεί πως οι επισημάνσεις της αυτές είναι ακόμα πιο επίκαιρες σήμερα, παραμονές του Πάσχα.
«Αφού προηγήθηκαν η πανδημία και τα αλλοπρόσαλλα μέτρα της κυβέρνησης για το ωράριο των καταστημάτων (καθημερινά αλλά και τις Κυριακές), έρχεται τώρα το πρωτόγνωρο κύμα της ακρίβειας και του πληθωρισμού, για να αναδείξει το νεοφιλελεύθερο και ιδεοληπτικό παραλογισμό της εμμονής με την κυριακάτικη λειτουργία των καταστημάτων.
Είναι δυνατόν, όταν 4 στους 5 πολίτες δεν μπορούν να πληρώσουν τον λογαριασμό του ρεύματος, όταν υπάρχουν αιματηρές περικοπές των οικογενειακών προϋπολογισμών ακόμα και στα βασικά είδη διατροφής, όταν όλες οι έρευνες που έχουν δημοσιευθεί το τελευταίο διάστημα αποδεικνύουν ότι ο μισθός και το οικογενειακό εισόδημα έχουν εξανεμιστεί τις πρώτες 15 ημέρες κάθε μήνα, να υπάρχει τέτοια εμμονική προσήλωση με τις Κυριακές; Για να ψωνίσει ποιος λοιπόν την Κυριακή; Και με τι;» διερωτάται.
Όπως συμπληρώνει, ιδίως από την πανδημία και μετά, για την εργασία τις Κυριακές χρησιμοποιείται το τέχνασμα της 5ωρης εργασίας που αφαιρεί την υποχρέωση απόδοσης ρεπό, με αποτέλεσμα να διαμορφώνεται το μοντέλο 14 συνεχόμενων ημερών εργασίας. «Η Επιθεώρηση Εργασίας και οι έλεγχοι απλά δεν υπάρχουν και όχι μόνο λόγω υποστελέχωσης, αλλά και λόγω πολιτικής επιλογής.
Όπως δεν υπήρχαν έλεγχοι κατά τη διάρκεια της πανδημίας, έτσι δεν υπάρχουν και έλεγχοι σήμερα. Το ΣΕΠΕ, αφού από Ειδική Γραμματεία υποβαθμίστηκε σε απλή υπηρεσία του υπουργείου και στη συνέχεια με τον νόμο-έκτρωμα Χατζηδάκη (Ν. 4808/2021) έγινε δήθεν "Ανεξάρτητη Αρχή", μόνο και μόνο για να απεμπλακεί από την πολιτική ευθύνη του υπουργείου Εργασίας, είναι σχεδόν άφαντο στους χώρους εργασίας. Ακόμα και σήμερα, 10 μήνες μετά την ψήφιση του Νόμου, το ΣΕΠΕ παραμένει ακέφαλο.
Είναι λοιπόν φανερό ότι κάποιοι εργοδότες κάνουν πάρτι στις πλάτες των εργαζομένων, ανεξέλεγκτοι, ρίχνοντας νερό στον αθέμιτο ανταγωνισμό με πρόσχημα την κυριακάτικη λειτουργία των καταστημάτων.
Το μέτρο όμως της λειτουργίας των καταστημάτων τις Κυριακές, διαλύει σιγά-σιγά και τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις και τους αυτοπασχολούμενους, εφόσον εξαναγκάζονται να ανοίγουν τα καταστήματά τους, χωρίς τζίρο και με αυξημένα κόστη λειτουργίας.
Στοχεύει στον δυϊσμό της αγοράς (να ενισχύονται οι πολύ μεγάλες επιχειρήσεις και να συρρικνώνονται οι μικρές και πολύ μικρές επιχειρήσεις του κλάδου). Εντείνει, με άλλα λόγια, την ισοπέδωση των επιχειρήσεων στο εμπόριο χωρίς ή με λίγο προσωπικό, διαμορφώνοντας ένα τοξικό πεδίο για το εμπόριο, παρόλο που αποτελεί τον μεγαλύτερο εργοδότη της χώρας.
Παράλληλα, εντείνει τη συρρίκνωση / εξαφάνιση των θέσεων εργασίας και των μικρομεσαίων επιχειρήσεων, οδηγώντας συνεχώς σε νέα "λουκέτα". Μάταια οι μικρομεσαίες επιχειρήσεις φωνάζουν για τη στήριξή τους με ουσιαστικά μέτρα, όπως π.χ. η ενίσχυση της ρευστότητάς τους και η φοροελάφρυνσή τους και αναδεικνύουν ως μέγιστο πρόβλημα όχι τον χρόνο λειτουργίας τους, αλλά τη μείωση της καταναλωτικής δαπάνης των νοικοκυριών» αναφέριει η ΟΙΥΕ και τονίζει:
«Η νομοθετική κατοχύρωση της κυριακής αργίας είναι επίκαιρη όσο ποτέ! Οι σημερινές οικονομικές και κοινωνικές συνθήκες απαιτούν την υπεράσπιση της Κυριακής-αργίας και όχι μόνο, απαιτούν μια "Εθνική Συνεννόηση" εργαζομένων και μικρομεσαίων, για τη διάσωση του εμπορίου, συνεννόηση που περνά από τον συντονισμό για την ανάδειξη των δίκαιων, αναγκαίων αιτημάτων για αξιοπρέπεια, ικανοποιητικούς μισθούς των εργαζομένων, ανθρώπινες συνθήκες εργασίας, ενίσχυση της μικρομεσαίας επιχείρησης, που αποτελεί τη ραχοκοκκαλιά του «μεγαλύτερου εργοδότη» της χώρας.
Οι εργαζόμενοι και τα σωματεία μας στο εμπόριο πρέπει να ανασυντάξουμε τις δυνάμεις μας και να αντισταθούμε στη συνεχιζόμενη νεοφιλελεύθερη πολιτική των Κυριακών και να αγωνιστούμε για την αντιμετώπιση της ακρίβειας και την αύξηση των μισθών μας».
Σε αυτή την κατεύθυνση, η ΟΙΥΕ θα αναλάβει το αμέσως επόμενο διάστημα πρωτοβουλίες για την υπεράσπιση της Κυριακής-αργίας.
