Οι επόμενοι μήνες είναι κρίσιμοι, και θα δούμε να κλείνουν όσες μονάδες δεν αντέχουν να πληρώνουν, σημειώνουν χαρακτηριστικά οι ελληνικές βιομηχανίες για τις οποίες η ενέργεια αποτελεί σημαντικό ποσοστό του κόστους παραγωγής.
Την απόγνωση τους για το αδιέξοδο στο οποίο βρίσκεται η ενεργοβόρος βιομηχανία εξέφρασαν κατά τη χθεσινή Γενική Συνέλευση της ΕΒΙΚΕΝ τα μέλη της, ενώ συζήτησαν τις δυσμενείς συνθήκες που καλούνται να αντιμετωπίσουν με το ενεργειακό κόστος στα ύψη. Το Δεκέμβριο θα κληθούν να πληρώσουν πάνω από 300 ευρώ/MWh όταν οι ανταγωνιστές τους στην Ευρώπη έχουν εξασφαλίσει ενεργειακό κόστος στα 120 ευρώ/ MWh.
Η ΕΒΙΚΕΝ εκπροσωπεί 30 ελληνικές βιομηχανίες για τις οποίες η ενέργεια αποτελεί σημαντικό ποσοστό του κόστους παραγωγής και κατά συνέπεια βασικό παράγοντα ανταγωνιστικότητας σε διεθνές επίπεδο. Η ΕΒΙΚΕΝ εκπροσωπεί περίπου το 50% της κατανάλωσης στην ΥΤ και το 6% της συνολικής εγχώριας ζήτησης (3.8 TWh σε ΥΤ & ΜΤ) και ζητά τη στήριξη της κυβέρνησης για να δημιουργηθεί ένα δίχτυ ασφαλείας για τη βιομηχανία, είτε μέσω επιδοτήσεων είτε μέσω της δυνατότητας να συνάπτουν πράσινα διμερή συμβόλαια, κάτι που δεν μπορεί να γίνει τώρα.
Μείωση παραγωγής, αναστολή λειτουργίας, και μετεγκαστάσεις
Η ανεπάρκεια των μέτρων για το κόστος ενέργειας, ανέφεραν, είναι τέτοια που δεν διαφαίνεται καμία λύση, οι βιομηχανίες χωρίς βοήθεια καλούνται να πληρώνουν το ενεργειακό κόστος, και όσο αντέξουν…
Οι επόμενοι μήνες είναι κρίσιμοι, και θα δούμε να κλείνουν όσες μονάδες δεν αντέχουν να πληρώνουν, σημειώνουν χαρακτηριστικά.
Όπως τόνισαν, η πρωτοφανής ενεργειακή κρίση, πλήττει με ιδιαίτερη σφοδρότητα την ΕΕ, επαπειλεί όχι μόνο την ανταγωνιστικότητα των επιχειρήσεων έντασης ενέργειας αλλά και την ίδια τη βιωσιμότητά τους, με τις βιομηχανίες να εξετάζουν το ενδεχόμενο μείωσης παραγωγής, αναστολής λειτουργίας ή ακόμη και μετεγκατάστασής τους σε τρίτες χώρες.
Το πρόβλημα είναι ότι δεν υπάρχει κοινή ευρωπαϊκή απάντηση στο πρόβλημα και έτσι τα κράτη-μέλη λαμβάνουν μέτρα σε εθνικό επίπεδο για να στηρίξουν τις επιχειρήσεις στις σημερινές συνθήκες κρίσης και να αποτραπεί η αποβιομηχάνιση. Έτσι, παρατηρείται τους τελευταίους μήνες πολλές ευρωπαϊκές χώρες θεσπίζουν και εφαρμόζουν, η μια μετά την άλλη, εθνικά σχέδια εγγυημένων τιμών ηλεκτρικής ενέργειας και φυσικού αερίου για τις βιομηχανίες τους, ώστε να μην είναι εκτεθειμένες στις ανεξέλεγκτες, λόγω κρίσης, διακυμάνσεις της αγοράς, επιδοτώντας τη διαφορά.
Εκτός από μεγάλες βιομηχανικές χώρες όπως η Γερμανία και η Γαλλία, ακόμα και η γειτονική μας Βουλγαρία έχει διαμορφώσει ένα τέτοιο πλαίσιο εποδοτήσεων, με εγγυημένες στο 100% τιμές ηλεκτρικής ενέργειας για τις μεγάλες βιομηχανίες της στα 120€/MWh για φέτος αλλά και για την επόμενη χρονιά.
Ανεξέλεγκτο το ενεργειακό κόστος στην Ελλάδα
Στην Ελλάδα όμως δεν συμβαίνει αυτό, καθώς η κυβέρνηση δεν μπορεί να στηρίξει τη βιομηχανία, και δεν μπορεί να δημιουργήσει ένα πλαίσιο ασφάλειας αλλά και προβλεψιμότητας για το κόστος ενέργειας, με αποτέλεσμα η βιομηχανία να μην μπορεί να προΰπολογίσει το παραγωγικό της κόστος ώστε να διασφαλιστεί η ομαλή λειτουργία της.
Στη χώρα μας, η μέση τιμή αγοράς ηλεκτρικής ενέργειας με την οποία επιβαρύνθηκαν οι βιομηχανίες την περίοδο Ιαν.-Νοέμβριος 2022, ήταν, μετά την επιδότηση, 172€/ΜWh – τιμή η οποία αναμένεται να κυμανθεί άνω των 300€/ΜWh για το μήνα Δεκέμβριο, μετά την απροσδόκητη μείωση του ύψους της ενίσχυσης.
Αντίστοιχα, η μέση τιμή προμήθειας του φυσικού αερίου στην περίοδο Αύγουστος-Νοέμβριος από 1.8.2022 για τις βιομηχανίες είναι 160€/Μwh, τιμή από τις πιο υψηλές μεταξύ των κρατών μελών Ε.Ε. λόγω της σχεδόν μηδενικής επιδότησης. Άλλα κράτη μέλη, όπως η Βουλγαρία, για το μήνα Νοέμβριο εξασφάλισαν τιμή φυσικού αερίου 63€/MWh για τις βιομηχανίες της χώρας!
Ανταγωνιστικό μειονέκτημα
Σε αυτά τα επίπεδα τιμών, με ανεπαρκείς επιδοτήσεις που μάλιστα ανακοινώνονται ανά μήνα, χωρίς καμία ορατότητα, οι μεγάλες βιομηχανίες της χώρας και κυρίως οι εξαγωγικές, έχουν σοβαρό ανταγωνιστικό μειονέκτημα έναντι ομοειδών επιχειρήσεων στην Ευρώπη, αλλά και σε τρίτες χώρες όπου οι τιμές ενέργειας είναι πολύ πιο ανταγωνιστικές.
«Είναι επείγουσα η ανάγκη να δημιουργηθεί και στην Ελλάδα ένα δίχτυ ασφαλείας για τις βιομηχανίες έντασης ενέργειας, ώστε να μην είναι εκτεθειμένες στις ανεξέλεγκτες διακυμάνσεις των τιμών της χονδρεμπορικής αγοράς και να περιοριστεί ο κίνδυνος αποβιομηχάνισης. Εξίσου επείγον ζήτημα για τη βιωσιμότητα και την ανταγωνιστικότητα της ελληνικής βιομηχανίας και ιδιαίτερα της βιομηχανίας έντασης ενέργειας είναι η θέσπιση ενός λειτουργικού πλαισίου που να διασφαλίζει την κατά προτεραιότητα πρόσβασή τους σε πράσινη ενέργεια, σύμφωνα με τις ευρωπαϊκές κατευθύνσεις».
Όπως εξηγούν, σήμερα, εξακολουθεί να είναι αδύνατη η υπογραφή πράσινων ΡΡΑς με τη βιομηχανία, γιατί σε αντίθεση με όσα προβλέπει ο ευρωπαϊκός Κανονισμός ( 2022/1854) στην Ελλάδα το πλαφόν επιβάλλεται και στα διμερή συμβόλαια που επιδιώκουν να υπογράψουν οι βιομηχανίες της χώρας.
Μάλιστα στην τελευταία σχετική ανακοίνωσή του το Υπουργείο Ενέργειας αναφέρεται σε επικείμενη ρύθμιση που θα επιτρέπει ΜΟΝΟ τα διμερή συμβόλαια με φυσική παράδοση, εκτός του χρηματιστηρίου, εξαιρώντας τα συμβόλαια οικονομικών διαφορών. Εκτός του ότι είναι ανεπαρκής, απαιτείται διάστημα πέραν του έτους για να υλοποιηθεί αυτή η ρύθμιση».
