Η δίαιτα χαμηλών υδατανθράκων μπορεί να βοηθήσει τους ασθενείς με διαβήτη να επιτύχουν καλύτερη απώλεια βάρους και έλεγχο της γλυκόζης αίματος σε σύγκριση με μια δίαιτα χαμηλή σε λιπαρά.
Οι ασθενείς πέτυχαν καλύτερη απώλεια βάρους και έλεγχο της γλυκόζης σε μια παρέμβαση 6 μηνών με δίαιτα χαμηλής περιεκτικότητας σε υδατάνθρακες, υψηλής σε λιπαρά και θερμίδες χωρίς περιορισμούς σε σύγκριση με μια δίαιτα υψηλής περιεκτικότητας σε υδατάνθρακες και χαμηλής σε λιπαρά.
Αυτό είναι το βασικό συμπέρασμα μιας τυχαιοποιημένη ελεγχόμενης δοκιμής σε περισσότερα από 100 άτομα με διαβήτη τύπου 2. Οι αλλαγές δεν διατηρήθηκαν 3 μήνες μετά την παρέμβαση, υποδηλώνοντας την ανάγκη για μακροπρόθεσμες διατροφικές αλλαγές για να διατηρηθούν τα σημαντικά αυτά οφέλη για την υγεία.
Τα ευρήματα δημοσιεύτηκαν στο Annals of Internal Medicine.
Περισσότεροι από 480 εκατομμύρια άνθρωποι παγκοσμίως πάσχουν από διαβήτη τύπου 2. Περισσότερα από τα μισά άτομα με διαβήτη έχουν επίσης μη αλκοολική λιπώδη νόσο του ήπατος (NAFLD), η οποία μπορεί να εξελιχθεί σε κίρρωση και να επηρεάσει σοβαρά την λειτουργία του ήπατος. Προηγούμενες μελέτες δείχνουν ότι η απώλεια βάρους βελτιώνει τόσο τον έλεγχο του διαβήτη όσο και τη NAFLD και ο περιορισμός της πρόσληψης υδατανθράκων βελτιώνει τον έλεγχο των επιπέδων σακχάρου στο αίμα.
Επιστήμονες από το πανεπιστήμιο της νότιας Δανίας στην πόλη Odense, ανέθεσαν τυχαία 165 άτομα με διαβήτη τύπου 2 για 6 μήνες σε:
- δίαιτα χαμηλών υδατανθράκων υψηλής περιεκτικότητας σε λιπαρά (LCHF) ή
- σε δίαιτα με χαμηλά λιπαρά (HCLF)
Οι συμμετέχοντες και στις δύο ομάδες κλήθηκαν να καταναλώσουν τον ίδιο αριθμό θερμίδων ίσο με την ενεργειακή τους δαπάνη.
Οι ασθενείς που ακολουθούσαν δίαιτα χαμηλών υδατανθράκων έλαβαν οδηγίες να καταναλώνουν όχι περισσότερο από το 20% των θερμίδων τους από υδατάνθρακες, αλλά μπορούσαν να έχουν το 50-60% των θερμίδων τους από λίπος και το 20-30% από πρωτεΐνες.
Οι συμμετέχοντες στη δίαιτα χαμηλής περιεκτικότητας σε λιπαρά κλήθηκαν να καταναλώνουν περίπου τις μισές από τις θερμίδες τους από υδατάνθρακες και οι υπόλοιπες να κατανεμηθούν ομοιόμορφα μεταξύ λιπών και πρωτεϊνών.
Οι συγγραφείς διαπίστωσαν ότι -σε σύγκριση με εκείνους της ομάδας με χαμηλά λιπαρά- τα άτομα που ακολουθούσαν δίαιτα χαμηλών υδατανθράκων:
- μείωσαν την αιμοσφαιρίνη A1c κατά 0,59% περισσότερο από τη δίαιτα χαμηλής περιεκτικότητας σε λιπαρά και
- έχασαν 3,8 κιλά περισσότερο βάρος
- έχασαν επίσης περισσότερο σωματικό λίπος
- μείωσαν περισσότερο την περίμετρο της μέσης τους
Και οι δύο ομάδες είχαν υψηλότερη «καλή» χοληστερόλη (HDL) και χαμηλότερα τριγλυκερίδια στους 6 μήνες.
Ωστόσο, οι αλλαγές δεν διατηρήθηκαν 3 μήνες μετά την παρέμβαση, υποδηλώνοντας ότι οι διατροφικές αλλαγές πρέπει να διατηρηθούν μακροπρόθεσμα για να διατηρηθούν και τα αποτελέσματα.
Το ήπαρ δεν επηρεάστηκε από την υψηλή πρόσληψη λίπους στην ομάδα με χαμηλούς υδατάνθρακες: Οι ερευνητές δεν βρήκαν διαφορά στην ποσότητα του ηπατικού λίπους ή στη φλεγμονή μεταξύ των δύο ομάδων.
